Elephant nature parc

Woensdag 16 maart was het dan eindelijk zo ver. Het tripje waar ik misschien nog wel het meest naar uitgekeken heb, ging nu beginnen. In alle vroegte mn bed uit om eindelijk naar de olifanten te gaan.
Onderweg naar t park krijgen we eerst uitleg over het ontstaan van het park. Lek, een Thais vrouwtje, heeft het park opgericht om mishandelde olifanten te helpen. Ze kon het niet aanzien hoe vele olifanten in Thailand werden (en sommige nog steeds worden) mishandeld. Ze worden ingezet om zwaar werk te verrichten en daarbij mishandeld. Of ze moeten olifantenritjes te maken, terwijl hun rug dat helemaal niet aan kan. Daarnaast worden de olifanten gruwelijk behandeld voor ze ingezet kunnen worden voor olifantenritjes. Natuurlijk laat een wilde olifant je niet zomaar op zijn rug zitten. Daarvoor wordt eerst de zogenaamde Phajaan ceremonie ingezet om de ziel van de olifant te breken. De olifant word dagen of zelfs weken mishandeld, uitgehongerd en nog meer mishandeld tot hij geen eigen wil meer heeft en alleen maar doet wat hem wordt opgedragen door de mahout.(eigenaar/verzorger) Het is gruwelijk en Lek kon het niet langer aanzien. Ze redde vele olifanten uit handen van slechte eigenaren, maar ook nam ze olifanten over van eigenaren die er niet meer voor kunnen of willen zorgen omdat het dier bijvoorbeeld te veel geld kost of een ernstige verwonding heeft opgelopen door een landmijn. Inmiddels lopen er al 70 olifanten rond in t Elephant Nature Parc. Maar Lek is geloof ik een beetje doorgeslagen in haar reddingsacties, want behalve olifanten zie je er ook veel straathonden en katten en zelfs een kudde koeien die gered zijn van de slacht. Yep, het Elephant Nature Parc is een behoorlijke beestenbende.. Helemaal mijn ding!

Als we aankomen worden we eerst voorgesteld aan de olifanten families en de andere dieren. Het gaat verbazingwekkend goed tussen alle verschillende dieren. De koeien en olifanten mogen elkaar niet zo, maar daarom worden ze ook uit elkaar gehouden. Maar met de katten en honden gaat t prima. Een hond is zelfs beste vrienden met een olifant en die twee volgen elkaar dan ook overal, ze slapen zelfs samen. Super lief! En wat een imposante dieren zijn olifanten toch en allemaal zo vriendelijk. In t begin vond ik t eigenlijk wel een beetje eng, de olifanten zijn zo groot. Eigenlijk vond iedereen uit mn groep t best even spannend. Behalve Zoe, het meisje is pas zes jaar, maar vol enthousiasme rent ze op de dieren af om ze te aaien. De olifanten vinden t geloof ik wel prima en dus sta ook ik al snel met zo'n grote reus te kroelen. Ze zijn super lief, maar ook wel een beetje lomp. Na het kroelen met de olifanten gaan we naar het restaurant gedeelte voor de lunch. Dit is een soort grote hut die afgezet is met paaltjes waar ik zelf al amper tussendoor pas. Maar een olifant wil toch graag met ons mee en probeert zn dikke kont tussen de smalle paaltjes door te duwen. En maar niet snappen dat ie daar toch een beetje veel te groot voor is.

Met onze maagjes weer vol, wordt t tijd om de olifanten in bad te doen en dat is echt super leuk. Met zo'n grote reus gaan we naar de rivier. Emmers vullen met water en gooien maar! Over de olifant was de bedoeling.. maar Zoe (die me al een tijdje uit loopt te dagen) vind t leuker om de emmers water over mij heen te gooien. Al snel ontstaat er een watergevecht tussen mij en die kleine met een jaloerse olifant in t midden.
Zo'n olifant blijft na zn bad trouwens niet lang schoon, want zodra ie een modderpoel ziet gaat ie er in liggen rollen en zand over zichzelf heen gooien.

Na een lange dag word ik naar mn slaaphutje gebracht. Nu heb ik best een hoop geld betaald voor dit tripje, maar zo een luxe kamer had ik nooit verwacht. Ik heb een kingsize bed met voor t eerst weer een zacht matras in plaats van een houten plank en een douche die niet alleen warm is, maar ook nog eens een regendouche. Het paradijs op aarde en ik slaap die nacht dan ook heerlijk.
De volgende ochtend word ik alleen wel een beetje erg vroeg wakker van een hoop kabaal. Ik kijk naar buiten en zie een olifant helemaal los gaan in zn eentje in de rivier. Hoop spetters en getrompetter en een plezier dat ie heeft joh!

Tijd om ontbijt te maken voor de olifanten dan maar. Met de groep gaan we naar de zogenaamde olifantenkeuken. Hier liggen duizenden watermeloenen, komkommers, maïs en allerlei andere soorten groenten en fruit. Een olifant eet ongeveer tien procent van zijn eigen gewicht per dag. Voor zeventig olifanten is dat dus heeeel veel voedsel.
Wij maken rijstballen voor de olifanten. Een smerig werkje. De bedoeling is ballen te maken van een mengsel van rijst, haver en bananen zodat de olifanten t makkelijk kunnen pakken met hun slurf en opeten. Maar behalve smerig, is t ook nog best lastig om stevige ballen te draaien. Terwijl ik druk zit te kliederen en klooien met die ballen voel ik opeens iets op mn schouder tikken. Als ik om kijk zie ik een enorme olifant staan met in de verte achter hem een boze mahout. De olifant is blijkbaar ontsnapt en komt nu bij mij bedelen om een hapje. Dikke vreetzak!

Ja, ik heb echt twee geweldige dagen gehad in t olifantenpark die ik nooit meer zal vergeten! Mocht ik ooit nog eens de kans krijgen, dan kom ik hier zeker terug. Maar eerst ga ik door naar Chiang Rai.

In Chiang Rai heb ik een superleuk hostel. Binnen vijf minuten zit ik te kletsen en drankjes te doen met een gezellige groep backpackers. We besluiten de volgende dag met een groepje naar de witte tempel te gaan. In eerste instantie had ik hier niet echt veel zin in. Ik heb al zo ontzettend veel tempels gezien de afgelopen weken dat ik een beetje tempelmoe ben. Maar goed, het is wel de belangrijkste bezienswaardigheid van Chiang Rai en dus ga ik toch mee. Geen spijt van! Wat een ding! Iedere andere tempel valt in t niet bij dit prachtige, witte zilverachtige bouwwerk. De onderkant van de tempel is wat griezelig en hier worden verschillende monsters afgebeeld en neergezet, dit moet de hel voorstellen. Als je op de tempel omhoog loopt worden de afbeeldingen steeds mooier tot je uiteindelijk uitkomt bij een grote gouden boeddha die Nirvana (de hemel) moet voorstellen. Supergaaf gedaan.
De volgende dag breng ik ook nog een bezoek aan het Black House. Dit is wat luguber, maar toch ook wel gaaf om te zien.

Chiang Rai was kort maar krachtig en een leuke stop op mijn weg richting Laos..