Week 1 in Petungroto - Reisverslag uit Kediri, Indonesië van Cheyenne Taniwel - WaarBenJij.nu Week 1 in Petungroto - Reisverslag uit Kediri, Indonesië van Cheyenne Taniwel - WaarBenJij.nu

Week 1 in Petungroto

Door:

Blijf op de hoogte en volg Cheyenne

14 Juli 2013 | Indonesië, Kediri

Mn eerste week in Petungroto zit er alweer op en hoewel ik het de eerste dagen wel moeilijk vond, heb ik het nu toch enorm naar mn zin. Ik heb een fantastisch gastgezin, een grappige bapak (vader) een ontzettend lieve ibu (moeder) die echt werkelijk alles voor me doet! Ze gaat bv iedere ochtend speciaal voor mij naar de buren om koffie voor me te halen, te lief! en dan hebben ze nog een te leuk dochtertje Imelda die ik het liefst mee naar huis wil nemen.

Het huisje waar ik slaap is ook goed te doen. Het is een beetje hetzelfde als bij oma Ipon op Ambon, waar ik 7 jaar geleden ben geweest. Geen luxe, douche met regenwater dat k met een schepje over me heen gooi, keukentje waar gekookt wordt op hout, dat soort dingen maar dat had ik ook wel verwacht. nadelen vind ik wel dat ik echt in een mini kamertje slaap dat ik ook nog eens moet delen met Ana (mijn tolk). en dat ik hier moet poepen zonder pot! jaja, mijn wc is niks meer dan een gat in de grond. Nu was ook dat wel een beetje te verwachten, maar man wat een drama! het heeft bijna een week geduurd voor ik daarop (of nja, eigenlijk hangend erboven) mn ding kon doen. en buikpijn dat je daarvan krijgt! haha lekker fris verhaal, maar echt ik vind t vreselijk.

Moet je daarbij bedenken dat ik 3x per dag rijst krijg voorgeschoteld. Daar ben ik intussen wel weer aan gewend en het heeft ook wel wat. Ibu en Bapak waren stomverbaasd toen ik vertelde dat ik thuis hooguit 1x per week rijst eet. Wat eet je dan?! Ja brood, aardappelen.. 3x raden wat ik de volgende ochtend als ontbijt kreeg.. BROOD!! Hoe lief! Ik voel me gewoon schuldig!

Naast het huisje en mijn gastgezin is er natuurlijk ook nog het COP-project. Met de groep is besloten dat het hoofdonderdeel de school opknappen word, want dat is echt hard nodig. t is gewoon geen veilig gebouw, stort bijna in elkaar. En ook de weg er naartoe is dramatisch. Die ga ik dan met de studenten uit mijn dorp opnieuw aanleggen. De school zelf word gedaan door andere studenten uit andere dorpen. Hoewel ik intussen ook al heb staan schuren want ja schoffelen en stenen sjouwen met een gebroken arm lijkt me nou niet echt een succes ;)

Met die gebroken (linker) arm gaat t intussen trouwens wel goed, heb er al bijna geen last meer van! Maar het geluk is nog niet helemaal aan mijn kant want nu die arm eindelijk bijna over is, heb ik nu mn eerste ' tropische ziekte' opgelopen! haha. nee, zo ernstig is het niet! ik heb al een week rare rode bultjes op mn rechterhand die nu ook al doorlopen naar mn arm. Ze doen geen pijn, maar jeuken wel vreselijk. Ben daarvoor even naar t 'ziekenhuis' geweest, dat klinkt weer heel ernstig maar stelt geen zak voor. 3 dokters en een lurp bedje en dat was t. Nja uiteindelijk bleek dat ik gewoon een allergische reactie had op iets, kreeg er een zalfje voor en dat lijkt goed te helpen. als t mee zit ben ik er volgende week weer vanaf.

Verder ben ik naast het opknappen van de school/weg ook al bezig geweest met lesgeven aan de kinderen uit het dorp, dit doen we in een ander schooltje in het dorp wat in betere staat verkeerd. Ik heb samen met de andere studenten al lesjes gegeven over afvalscheiding, arttherapy, play and learn en engels. Heel leuk om te doen en alle kinderen zijn zo enthousiast en leergierig! bij elk lesje zit t lokaal weer bomvol en vaak staan we dan ook met zn 4en voor de klas!

In de avond hebben we altijd nog een vergadering met de groep om de dag te evalueren en plannen te bespreken voor de volgende dag en daarna gaan we vaak nog met een groepje naar de warung (soort kroegje/winkeltje). Altijd gezellig!

Verder hebben we gisteren nog een goedkope kleding bazar (markt) georganiseerd voor de dorpelingen met door ons meegebrachte kleding. Dat ging wel even anders dan in NL. Wat een chaos, want iedere dorpeling wil alles hebben. echt! de dwaze dagen bij de bijenkorf zijn er niks bij! 2 vrouwen begonnen zelfs nog te vechten om een broek, haha! Maar het was wel een succes en binnen 1,5 uur hebben we maar liefst 1,2 miljoen rupiah opgehaald, omgerekend ongeveer 100 euro! Echt te gek! Dat willen we besteden aan lesmaterialen voor de school.

Vandaag is lekker mn dagje vrij. Net lekker geshopt en zometeen naar een resort om even lekker te zwemmen, relaxen en bij te komen van een heftige week. Nou lieverds, dit lijkt me wel weer even genoeg leesvoer :)

X!

  • 15 Juli 2013 - 09:02

    Hannie:

    Haa cheeytje!
    Wat een verhalen allemaal! Klinkt allemaal erg spannend zeg
    Je zal idd wel even moet wennen aan de armoe, maar dat overleef je wel!
    Gelukkig dat al wat beter met je arm gaat! Haha je eerste tropische
    Ziekte al! Heel veel succes en plezier nog! En ben nu al benieuwd naar
    Je volgende verhaal;)
    Liefs, Hannie

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Indonesië, Kediri

Cheyenne

Actief sinds 26 April 2013
Verslag gelezen: 309
Totaal aantal bezoekers 17295

Voorgaande reizen:

06 Oktober 2017 - 21 Oktober 2017

Sri Lanka

05 Februari 2016 - 04 Juli 2016

Azië

02 Juli 2013 - 20 Augustus 2013

Indonesië

Landen bezocht: