Trekking Kalaw - Inle meer
Blijf op de hoogte en volg Cheyenne
01 Maart 2016 | Myanmar, Nyaungshwe
Na Bagan zijn we door gereisd naar Kalaw. Nu is Kalaw op zich niet echt een interessante stad, maar vanaf hier kun je trekkingen (wandeltochten) doen naar het Inle meer. Op aanraden van vriendinnetje Nynke boeken we de trekking bij Golden Lily Inn.
De volgende ochtend vroeg gaan we met een groepje van acht backpackers op pad onder leiding van gids Mr Robin en zijn hulpje (ik weet zijn naam niet meer). Mr Robin is een oude man om te zien en als ik heel eerlijk ben was ik een beetje verbaasd dat hij onze gids moest zijn. Vroeg me af hoe zo'n oude man ons door die bergen moest leiden.. Had ik dat ff mooi verkeerd gedacht. Man wat had die vent een conditie!
Eerst lopen we door verschillende dorpjes waar je goed kunt zien hoe de lokale bevolking leeft in Myanmar. Hun levenswijze doet me denken aan de mensen op Ambon (waar ik in 2006 was) en op Java (2013). De mensen hier leven echt nog heel primitief. Plaggen hutten, koken op een houtvuurtje en natuurlijk weer dat toilet dat niets meer is dan een gat in de grond. Prachtig om te zien. Onderweg verteld Mr Robin veel over de locals en hun gebruiken. Zo zien we bij veel locals dat ze een soort witte pasta op hun gezicht hebben gesmeerd. Mr Robin verteld dat deze pasta afkomstig is van een speciaal soort boom en gebruikt wordt al zonnebrandcrème, antiverouderingscreme en eigenlijk ook als een soort make up.
Sowieso weet Mr Robin ook veel te vertellen over de planten en bomen die we onderweg tegen komen.
Na een paar uurtjes wandelen komen we aan bij een klooster waar we lunch krijgen. We worden ontvangen door de hoofd monnik die ons verwelkomd en het een en ander verteld over zijn leven. Vervolgens wordt de lunch geserveerd.. Een typische Birmese lunch, die opzich niet vies is maar wel een vreemde combinatie. Een soort rotipannenkoek met gebakken ei, tomatensalsa, pepers vermengd met vis en nog wat gekke dingen.
Na de lunch gaan we verder en vanaf dan gaan we echt off the beaten track. Deze route gaat dwars door de rijst- en graanvelden waar we locals aan het werk zijn. De locals vinden t ook erg leuk om ons te zien en Mr Robin stelt ons graag aan hen voor. Overigens zijn ze niet allemaal even hard aan t werk, want er liggen er genoeg een tukje te doen in t veld ;). Het valt me op dat de mensen niet erg gewend lijken te zijn aan toeristen terwijl er wel heel veel trekkingen gedaan worden van Kalaw naar Inle. Mr Robin verteld dat dat komt doordat de gidsen iedere keer andere routes pakken en andere dorpen bezoeken. Zo blijft de authenticiteit van de dorpen behouden en raken ze niet afhankelijk van toeristen.
Na een lange dag komen we dan eindelijk aan in het dorpje waar we gaan overnachten. We voelen ons allemaal vies en willen maar wat graag douchen. Maar uiteraard is de douche in dit dorpje niet veel meer dan een bak water met een schepje. Hehe, ben ik even blij dat ik daar al mee heb leren omgaan toen in Indonesië. Terwijl de rest staat te stressen, heb ik een heerlijke primitieve douche gehad! Goed, ik geef toe.. T was wel erg koud, maar dat was te verwachten als je ergens in de bergen zit. vervolgens kregen we een uitgebreid diner voorgeschoteld en dat was echt heerlijk. Mr Robin vertelde dat de dorpelingen maar liefst 5 uur bezig waren geweest met het bereiden van dit feestmaal en dat kon je goed proeven. Na het eten hebben we nog even na zitten kletsen met een biertje maar om 20:00 vond ik t toch mooi geweest en ben heerlijk mn bedje in gekropen. Dat bedje was ook weer niet veel meer dan een matje op de grond, maar wel weer onder t wakend oog van boeddha.
De volgende dag trokken we verder. Mr Robin had al verteld dat deze dag zwaarder zou zijn. De eerste dag hadden we er 15 kilometer op zitten en vandaag zouden er daar nog eens 18 bij komen de berg op. Man, wat kreeg hij gelijk. Met de spierpijn nog in mn benen en een gewonde teen (had hem voor de zoveelste keer gestoten) moest ik die mega berg op. Niet te doen! En die oude kerel maar doorsjokken. Ik ging kapot en met mij ook de rest van de groep. Na twee uur non stop omhoog klimmen smeekten we Mr Robin om een pauze. Niet erg slim want na even gezeten te hebben leek de spierpijn alleen maar erger en kwam ik helemaal amper meer vooruit. Maar het was het waard want ook nu waren de uitzichten weer schitterend. Eindelijk na 18km kwamen we dan aan bij t Inle meer. Eindelijk eindelijk eindelijk hoefde ik niet meer te lopen en mocht heerlijk chillen in een bootje dat ons naar Nyaungshwe zou brengen. Op t bootje besef ik me opeens weer waarom ik zo graag wou reizen. Na mn eerste pechweek was ik t een beetje kwijt, maar als ik zo bedenk wat ik de afgelopen dagen heb gezien, heb meegemaakt.. Dan is t opeens weer glashelder.. Yeah! Wat word ik hier gelukkig van!
In Nyaungshwe wilden we eigenlijk een bootje huren en t Inle meer op varen, maar helaas zaten we er net op t verkeerde moment. Waar jullie in Nederland nu eindelijk de eerste zonnestralen weer zien, zag ik hier voor t eerst weer regen! En niet zomaar regen, nee dit is "bakken uit de hemel" regen. In plaats van t bootje huren we daarom een fiets en proberen tussen de buien door om t Inle meer heen te fietsen om zo wat van de omgeving te zien. Super tof en halverwege breekt t zonnetje nog door. We gaan met fietsen en al in een bootje dat ons door de zogenaamde floating gardens heen vaart richting de andere kant van het meer. Daar komen we uit bij een wijngaard, maar daarvoor moeten we wel eerst een berg op. Wie mij een beetje kent snapt dat ik dus opeens in speedytempo die berg op kon fietsen :D. Op naar mn eerste wijntje in drie weken tijd! Die nog verrassend goed te drinken was zelfs!
Na Nyaungshwe heb ik t wel een beetje gezien in Myanmar. Ruben en Rosanne willen nog graag naar Hpa An en daarom besluiten we even te splitsen en elkaar straks weer op te zoeken in Chiang Mai. Ik pak de bus naar de grens om terug te gaan naar Thailand. Na een overnachting in Mae Sot ga ik eerst nog door naar Sukothai. Dat stond eigenlijk niet op de planning, maar ik heb toch tijd zat. Ik ben toe aan een paar relaxte dagen en hoorde dat Sukothai nog mooier is dan Ayutthaya waar ik de eerste week ben geweest. Zodoende zit ik nu heerlijk aan een zwembad bij mn guesthouse en ga ik morgen op avontuur in t oude centrum van Sukothai. Maar nu eerst nog ff zwemmen ;)
Liefss x
De volgende ochtend vroeg gaan we met een groepje van acht backpackers op pad onder leiding van gids Mr Robin en zijn hulpje (ik weet zijn naam niet meer). Mr Robin is een oude man om te zien en als ik heel eerlijk ben was ik een beetje verbaasd dat hij onze gids moest zijn. Vroeg me af hoe zo'n oude man ons door die bergen moest leiden.. Had ik dat ff mooi verkeerd gedacht. Man wat had die vent een conditie!
Eerst lopen we door verschillende dorpjes waar je goed kunt zien hoe de lokale bevolking leeft in Myanmar. Hun levenswijze doet me denken aan de mensen op Ambon (waar ik in 2006 was) en op Java (2013). De mensen hier leven echt nog heel primitief. Plaggen hutten, koken op een houtvuurtje en natuurlijk weer dat toilet dat niets meer is dan een gat in de grond. Prachtig om te zien. Onderweg verteld Mr Robin veel over de locals en hun gebruiken. Zo zien we bij veel locals dat ze een soort witte pasta op hun gezicht hebben gesmeerd. Mr Robin verteld dat deze pasta afkomstig is van een speciaal soort boom en gebruikt wordt al zonnebrandcrème, antiverouderingscreme en eigenlijk ook als een soort make up.
Sowieso weet Mr Robin ook veel te vertellen over de planten en bomen die we onderweg tegen komen.
Na een paar uurtjes wandelen komen we aan bij een klooster waar we lunch krijgen. We worden ontvangen door de hoofd monnik die ons verwelkomd en het een en ander verteld over zijn leven. Vervolgens wordt de lunch geserveerd.. Een typische Birmese lunch, die opzich niet vies is maar wel een vreemde combinatie. Een soort rotipannenkoek met gebakken ei, tomatensalsa, pepers vermengd met vis en nog wat gekke dingen.
Na de lunch gaan we verder en vanaf dan gaan we echt off the beaten track. Deze route gaat dwars door de rijst- en graanvelden waar we locals aan het werk zijn. De locals vinden t ook erg leuk om ons te zien en Mr Robin stelt ons graag aan hen voor. Overigens zijn ze niet allemaal even hard aan t werk, want er liggen er genoeg een tukje te doen in t veld ;). Het valt me op dat de mensen niet erg gewend lijken te zijn aan toeristen terwijl er wel heel veel trekkingen gedaan worden van Kalaw naar Inle. Mr Robin verteld dat dat komt doordat de gidsen iedere keer andere routes pakken en andere dorpen bezoeken. Zo blijft de authenticiteit van de dorpen behouden en raken ze niet afhankelijk van toeristen.
Na een lange dag komen we dan eindelijk aan in het dorpje waar we gaan overnachten. We voelen ons allemaal vies en willen maar wat graag douchen. Maar uiteraard is de douche in dit dorpje niet veel meer dan een bak water met een schepje. Hehe, ben ik even blij dat ik daar al mee heb leren omgaan toen in Indonesië. Terwijl de rest staat te stressen, heb ik een heerlijke primitieve douche gehad! Goed, ik geef toe.. T was wel erg koud, maar dat was te verwachten als je ergens in de bergen zit. vervolgens kregen we een uitgebreid diner voorgeschoteld en dat was echt heerlijk. Mr Robin vertelde dat de dorpelingen maar liefst 5 uur bezig waren geweest met het bereiden van dit feestmaal en dat kon je goed proeven. Na het eten hebben we nog even na zitten kletsen met een biertje maar om 20:00 vond ik t toch mooi geweest en ben heerlijk mn bedje in gekropen. Dat bedje was ook weer niet veel meer dan een matje op de grond, maar wel weer onder t wakend oog van boeddha.
De volgende dag trokken we verder. Mr Robin had al verteld dat deze dag zwaarder zou zijn. De eerste dag hadden we er 15 kilometer op zitten en vandaag zouden er daar nog eens 18 bij komen de berg op. Man, wat kreeg hij gelijk. Met de spierpijn nog in mn benen en een gewonde teen (had hem voor de zoveelste keer gestoten) moest ik die mega berg op. Niet te doen! En die oude kerel maar doorsjokken. Ik ging kapot en met mij ook de rest van de groep. Na twee uur non stop omhoog klimmen smeekten we Mr Robin om een pauze. Niet erg slim want na even gezeten te hebben leek de spierpijn alleen maar erger en kwam ik helemaal amper meer vooruit. Maar het was het waard want ook nu waren de uitzichten weer schitterend. Eindelijk na 18km kwamen we dan aan bij t Inle meer. Eindelijk eindelijk eindelijk hoefde ik niet meer te lopen en mocht heerlijk chillen in een bootje dat ons naar Nyaungshwe zou brengen. Op t bootje besef ik me opeens weer waarom ik zo graag wou reizen. Na mn eerste pechweek was ik t een beetje kwijt, maar als ik zo bedenk wat ik de afgelopen dagen heb gezien, heb meegemaakt.. Dan is t opeens weer glashelder.. Yeah! Wat word ik hier gelukkig van!
In Nyaungshwe wilden we eigenlijk een bootje huren en t Inle meer op varen, maar helaas zaten we er net op t verkeerde moment. Waar jullie in Nederland nu eindelijk de eerste zonnestralen weer zien, zag ik hier voor t eerst weer regen! En niet zomaar regen, nee dit is "bakken uit de hemel" regen. In plaats van t bootje huren we daarom een fiets en proberen tussen de buien door om t Inle meer heen te fietsen om zo wat van de omgeving te zien. Super tof en halverwege breekt t zonnetje nog door. We gaan met fietsen en al in een bootje dat ons door de zogenaamde floating gardens heen vaart richting de andere kant van het meer. Daar komen we uit bij een wijngaard, maar daarvoor moeten we wel eerst een berg op. Wie mij een beetje kent snapt dat ik dus opeens in speedytempo die berg op kon fietsen :D. Op naar mn eerste wijntje in drie weken tijd! Die nog verrassend goed te drinken was zelfs!
Na Nyaungshwe heb ik t wel een beetje gezien in Myanmar. Ruben en Rosanne willen nog graag naar Hpa An en daarom besluiten we even te splitsen en elkaar straks weer op te zoeken in Chiang Mai. Ik pak de bus naar de grens om terug te gaan naar Thailand. Na een overnachting in Mae Sot ga ik eerst nog door naar Sukothai. Dat stond eigenlijk niet op de planning, maar ik heb toch tijd zat. Ik ben toe aan een paar relaxte dagen en hoorde dat Sukothai nog mooier is dan Ayutthaya waar ik de eerste week ben geweest. Zodoende zit ik nu heerlijk aan een zwembad bij mn guesthouse en ga ik morgen op avontuur in t oude centrum van Sukothai. Maar nu eerst nog ff zwemmen ;)
Liefss x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
